UTLANAN SA KINABUHI by: Cocoy Salabas Bongalo

UTLANAN SA KINABUHI Wala ta malisang sa atong pagka batan-on, Nabalaka na ta sa panahon kita nahamtong, Nasabtan na nato ang tanan na kita karon masakiton, Andam na ta modawat kung ato nang panahon. Wala na tay laing mabasol kung di ato lang kaugalingon, Ginoo ray nasayod sa gitakda nga panahon kanus-a ta Niya bawion, Hinaot unta mapahiluna ta nga segurado adto ta Niya. Karnero kaha ta nga naapil sa listahan sa wala pa matukod ang kalibutan? O anghel namo nga magbalantay, sa imo kami nagasangpit kanunay, Nga iiway mo kami sa mga sala sa wa pa mi gihaya. Lubnganan natong gipangandoy, dapit ba sa lugar sa mga malipayon o sa mga masulub-on? Mabasa ba kaha sa mga luha? Halaran ba sa nangalimyong mga bulak? Magsiga ba ang mga kandila? Gidagkutan ba para maablihan ang ganghaan sa kalangitan nga atong adtoan? O mag paaso lang sa sagbot sa palina nga gituohan sa uban? Saksihan ta sa atong mga kaparyentehan, kaigsoonan ug kahigalaan. Sugilanon nangagi kahimut-an sa tanan. Wala na silay kabalak-an kay naka plano man ang tanan sa unya nga atong dangatan, Importante wala ta gabilin og utang Kining tanan lumalabay lamang nga naay seguradong katapusan. "Consummatum est." Pahinungod sa mga kaedad, bunga sa kamingaw. Nagpabilin kasingkasing Aloranon, Cocoy Bongalo